Ahmet Tüzün’ü aramızdan ayrılışının 7. yılında sevgiyle anıyoruz.

Zaman, bizim tasavvurumuzun ve kontrolümüzün dışında, olağan akışında sürerken, ona yetişmek için çaba harcıyoruz. Geçmiş ve geleceğin arasında, içinde yaşadığımız şimdiki zamanı nasıl değerlendirdiğimizi, yaptığımız işleri ve yarına bırakacaklarımızı imliyor. Bergson, zaman ve mekan ikiliğini inşa ederken, “Sürem” kavramını şöyle tanımlıyor; “Bilinçteki her anın onun ardından gelen anla birleştiği bir harekettir.”

Bir yanda kaybettiklerimizin acısı, hatırası ve sorumlulukları, diğer yanda şimdiki zamanın baskısı hepimizi biraz şaşkına çeviriyor, bu şaşkınlık içinde ayakları yere sağlam basan bir duruş içinde olmak gittikçe zorlaşıyor. Ekonomik ve sosyal anlamda, sarsılmadan zamana karşı direnerek içimizdeki güç istencini yüksek tutmanın çabasını veriyoruz.

Ahmet Tüzün’ün hayata vedasının üzerinden yedi yıl geçti. Geride bıraktığı kütüphanesini arşivlemeye devam ediyoruz. Üç bin kitabın kataloglamasını http://imrenahmettuzunktuphanesi.org adresinde yaptık. Eldeki verilere göre, tahminen kütüphanemizde on binin üzerinde kitap, dergi arşivi bulunuyor. Bugüne kadar katalogladığımız, Türk Edebiyatı şiir, eleştiri, deneme, öykü, roman türleri raflarda yerini aldı. Önümüzde alınacak epey yol var, kataloglama daha kısa sürede de gerçekleşebilir elbette, ekonomik şartlar elverse, bilgi belge yönetiminden Kütüphanecilerle çalışma olanağını yaratmamız elzem görünüyor.

Günümüzde, kitaba yaklaşımı düşündüğümüzde, özellikle de edebiyata, şiire gönül vermiş, nitelikli okurları göz önüne aldığımızda, yayıncılığa bir bütün olarak bakmaktan uzak olduğumuzu, iyi ve nitelikli kitap ararken, bazı kitapları yok saymaya bazılarını ise ön plana çıkarmaya çalışırken ne kadar objektif olduğumuz konusunda kaygılarım var. Burada Foucault’nun; “Yazar nedir?”, “Yapıt nedir?” soruları üzerinde düşünmeye ihtiyacımız var.

Ahmet Tüzün de okur yazar olarak kolay beğenen bir insan değildi kuşkusuz. Kitap edinirken adil davranmaya çalışmış yine de, hem Türkiye’nin önemli yayınevlerinden yayımlanmış kitapları hem de Anadolu’da basılmış kitapları edinmiş bulunuyor. Zaten, kütüphanede yayınevlerinin bulunduğu kentleri tarasanız, Anadolu’nun çok az kentinde yayınevi bulunduğunu gözlemleyebilirsiniz. Anadolu’da gerçek anlamda büyük yayınevi bulmak zor, daha çok butik yayınevlerinin özverili çabalarıyla gerçekleşiyor yayıncılık.

Şunu da göz ardı etmemek gerekiyor . Sözlü kültürden yazılı kültüre geçeli çok uzun bir zaman dilimi yok arkamızda. Bu sebeple, insanların kendini ifade etmeleri gerekiyor, okuyup yazarak. Roland Barthes’in “Yazma Arzusu”* kitabında yer alan cümleler okur yazarlığı çok iyi sorguluyor; “Eğer Yazmak, Okumak’tan geliyorsa, aralarında zorlayıcı bir ilişki varsa, insan yazmak zorunda olmadan nasıl okuyabilir ki? Ya da bir başka deyişle şu ürkünç soruyu sorabiliriz: Nasıl oluyor da yazardan çok okur var olabilir? İnsan nasıl olur da yazma olayına hiç geçmeden okumaktan mutlu olabilir, kendini yalnızca büyük bir Okuma Sever olarak oluşturabilir? Duygularını bastırma mıdır bu?”

Kentler, yazarları ve filozoflarıyla anılıyor. Ahmet Tüzün’ü Antalya ile sınırlandırmamakla birlikte, Antalya’da hem edebiyat hem de sanata verdiği değer ve yaptığı etkinliklerle bu kentin kültürel yaşamına katkıları büyüktür. Geride bıraktığı yazıları, şiir çevirileri ve kütüphanesiyle elbet bir gün hak ettiği değeri görecektir, buna inanıyorum.

İngiliz Filozof Francis Bacon, insanın üç temel yetisinden söz ediyor; Us (Ratio), İmgelem (Phantasia), Anımsama (Memoria). İnsanın felsefe, şiir ve tarih etkinliklerini bu üç temel yetiyle eşleştiriyor. Anımsama, olguların yeniden akla getirilmesine katkıda bulunuyor.

Bu bağlamda, Ahmet Tüzün’ü aramızdan ayrılışının 7. yılında sevgiyle anıyoruz. Bıraktığı kültürel mirasla yolculuğu bizimle devam ediyor.

İmren Tüzün

"Arşiv ilkin, söylenebilen şeyin ilkesi, ifadelerin bireysel olaylar olarak ortaya çıkışını yöneten sistemdir.”

Foucault